Janusz R. Kowalczyk o Sandauerze

Dodaj komentarz

Pewno z okazji rocznicy śmierci pisarza ( 15 lipca ), publikacja Janusza R. Kowalczyka o Arturze Sandauerze na stronie środowisk emigracji 68 roku :

https://dzismis.com/2020/07/11/artur-sandauer-2/

Artur Sandauer w mieszkaniu przy ul. Iwickiej, połowa lat 50 tych

Mimo iż ojciec był nieco ekscentrycznym oryginałem, niewiarygodne są, cytowane tam opowieści Tomka Jastruna, o jego nietaktach czy prymitywizmie:

„Pamiętam z dzieciństwa geniusza nietaktu, to był nasz sąsiad, znakomity krytyk i eseista Artur Sandauer. [...] Tacy ludzie jak Sandauer w naturalny sposób dostarczyli potomności niezliczonej ilości anegdot. Wielki nietakt bywa śmieszny. Krytyk przyszedł kiedyś do znajomych na obiad i przyniósł zwiędłe i ociekające wodą kwiaty wyjęte przed chwilą z wazonu. Dając je gospodyni, powiedział: ‚Słyszałem, że jak się przychodzi na obiad, to przynosi się kwiaty'."

W innej publikacji, Jastrun twierdzi, Sandauer nie dość że nosił znajomym kwiaty "z odzysku" to dodatkowo.... rozdeptał kota...

Wedle kolejnej publikacji Jastruna: To nie jakimś nieokreślonym znajomym, lecz rodzicom Tomasza Jastruna,  Sandauer miał przynosić zwiędłe kwiaty, wyjęte z domowego wazonu:

"Przez lata mieszkaliśmy w tym samym domu" - pisze Jastrun. I dalej:  " Kiedyś przyszedł do nas na obiad, przyniósł przywiędłe, ociekające wodą kwiaty. Dając je gospodyni, powiedział: 'Słyszałem, że jak się przychodzi na obiad, to przynosi się kwiaty " ( cytat także za J. R  Kowalczykiem https://culture.pl/pl/dzielo/tomasz-jastrun-czulym-okiem ).

Podobnie w onecie  czy w radiu Białystok....  

Paul Rosenstein Rodan z żoną Margaret, Artur Sandauer z żoną Erną Rosenstein i Adam Sandauer, Krynica połowa lat 50 tych
Muszę to sprostować : Relacje między Mieczysławem Jastrunem, a Arturem Sandauerem, od połowy lat 50 tych były chłodne, a w czasach które Tomek może pamiętać, były pełne wzajemnej niechęci. Wykluczało to proszone obiadki, które mógłby on realacjonować. Bez wątpienia Tomek, pamięta z domu, niechęć do Sandauera, która zagościła tam na stałe... O historii relacji Jastrun Sandauer,  na tle wydarzeń tamtych czasów, podając chronologie, pisze dokładniej  Barbara Gutowska
 
Artur Sandauer, miał tak dość "magla" kamienicy wydawnictwa Czytelnik, przy ul. Iwickiej 8a, iż w połowie lat 60 tych wyprowadził się.
Prymitywizmie i brak obycia, jakie mojemu ojcu próbuje przypisać Jastrun junior, raczej nie pasują do Sandauera jako męże Erny Rosensatein i szwagra jednego z dyrektorów Banku Światowego.

https://pl.qwe.wiki/wiki/Paul_Rosenstein-Rodan

Tacy ludzie jak Sandauer w naturalny sposób dostarczyli potomności niezliczonej ilości anegdot - twierdzi  Jastrun. 

Nieprawda, nietrzymające się kupy opowieści mające ośmieszać Sandauera, to historyjki wielokrotnie, od dawna powtarzane tylko przez Jastruna  ..... 

Czyżby to była próba odreagowania kompleksów, obaw i niechęci wyniesionych z rodzinnego domu ?

Jastrun  oczywiście nie odważył się ich publikować za życia Artura Sandauera.  

O innych konfabulacjach, czy wątpliwych wspomnieniach Jastruna, tym razem dotyczących Żuławskiego pisał Ludwik Stomma w Tygodniku Przegląd 

powrót
Komentarze (0)
Dodaj komentarz